કબીર દોહો
(બ્લોગ પર તા. ૧૯-૧૦-૨૦૧૬)
આનંદભાઈના સૌજન્યથી, એમની ઉદાર પરવાનગી માટે ઋણસ્વીકાર સહીત. આ રહ્યા એમના શબ્દો, “Yes, Ganadabhai … You have my permission with pleasure.”
कहत कबीर
बहुत जतन करी कीजीये, सब फल जाय नसाय |
कबीरा संचय सुम धन, अंत चोर ले जाय ||
ભાષાંતર અને સમજુતી – આનંદ રાવ
ગુજરાતી અનુવાદ
અરે ભાઈ! તું ગમે તેટલું સાચવ્યા કરીશ, ગમે તેટલું જતન કર્યા કરીશ, તો પણ અંતે તો દરેક ફળ પાકીને સડી (नसाय) જાય છે. દરેક વસ્તુનો નાશ થાય છે. ઓ કબીર! એજ રીતે લોભીયાએ ભેગું કરેલું ધન પણ પડ્યું પડ્યું સડે છે અને આખરે તો ચોર ચોરી જાય છે. (માનવદેહ પણ ફળ જ છે.)
English Interpretation
You may try very hard to protect and preserve a fruit, but eventually every fruit ripens, decays and everything disappears. Oh Kabir! In the same way, the wealth amassed by a miser finally also rots and gets stolen by a thief. (Human body is also a “Fruit” which detaches itself from the mother and continues to grow until slowly breaks down.)
સમજુતી
ફળ શબ્દ માનવશરીરને પણ લાગુ પડે છે.
થોડા દીવસ પહેલાં ૭૩ વર્ષની ઉમ્મરના એક મીત્રની ખબર જોવા હોસ્પીટલ જવાનું થયેલું. જાત જાતની ટ્યુબો લગાડેલી હતી. પરાણે આંખ ખોલી શકતા હતા. એક વખતનું કસાયેલું તંદુરસ્ત શરીર અત્યારે ચીમળાઈ ગયેલા ફળ જેવું પથારીમાં પડ્યું હતું. કોણ મળવા આવ્યું છે અને શું કહે છે એટલું પરાણે સમજી શકતા હતા. સહેજ હાથ હલાવીને કે આંખની પાંપણ ઉંચી કરીને રીસ્પોન્સ આપવા પ્રયત્ન કરતા હતા.
આ મીત્ર પોતાની તબીયત અંગે બહુ સજાગ હતા. વર્ષોથી અમેરીકામાં હતા. એટલે પુરા હેલ્થ કોન્સીઅસ પણ ખરા. ખાવાપીવામાં, કસરત કરવામાં, ચાલવા જવામાં, આ બધામાં બરાબર નીયમીત. કોઈ પ્રકારનું વ્યસન પણ નહીં. પુરા શાકાહારી. મેં એમને યાદ આપી કે ૪૦ વર્ષ પહેલાં આપણે મળતા ત્યારે કેવા દેખાતા હતા!! અને આજે! એ થોડું હસ્યા.
એમના પલંગ પાસે, બાજુમાં એમનાં પત્ની બેઠાં હતાં. સામાન્ય વાતચીત પછી બહેને મને કહ્યું,
“ભાઈ, એમને તમારા કબીરના દોહા બહુ ગમે છે. તમને વાંધો ના હોય તો એમને એકાદબે દોહા બોલીને સમજાવોને.”
મને તરત ઉપરનો દોહો યાદ આવ્યો. આ ક્ષણ માટે બહુ યોગ્ય લાગ્યો. દોહો બોલીને મેં એમને અર્થ સમજાવ્યો કે આ શરીર પણ એક ફળ છે. દરેક ફળને ડીંટું હોય છે. એનાથી એ વૃક્ષ કે વેલી સાથે અમુક સમય સુધી વળગેલું રહીને પોષણ મેળવે છે. સમય થતાં વૃક્ષથી છુટું પડી જાય છે. પછી થોડા જ દીવસોમાં એ ફળ પાકી જાય છે. કોઈ એનો ઉપયોગ કરે તો સારી વાત છે. કોઈની નજરે ન પડે તો અંતે પાકીને સડી જાય છે અને પાછું માટીમાં ભળી જાય છે.
એ જ રીતે આ શરીર ૯ મહીના સુધી માતાના ગર્ભમાં ડુંટી દ્વારા, નાળ દ્વારા પોષણ લઈને મોટું થાય છે. સમય થતાં નાળ તોડીને બહાર પડે છે. ધીમે ધીમે મોટું થાય છે. અંતે વૃદ્ધ થઈને ક્ષીણ થવા લાગે છે. વૃદ્ધ થવાની આ પ્રક્રીયાને, આ એજીંગ પ્રોસેસને કોઈ અટકાવી શકતું નથી. It’s a one-way process. માટે કબીર કહે છે કે આ શરીરનું ગમે એટલું જતન કર્યા કરશો તો પણ દરેક ફળની જેમ આ “દેહ-ફળ” પણ અંતે તો સડવાનું જ છે.
ક્યારેક કોઈક ફળને પાકતાં પહેલાં જ, અકાળે, સડો લાગી જાય છે, તેમ આ શરીરને પણ ક્યારેક અકાળે કેન્સર કે એવો કોઈ સડો લાગી જાય છે.
દોહો સાંભળીને મીત્ર સહેજ મલકી પડ્યા. મારી સાથે હાથ મીલાવવા એમણે એમનો હાથ સહેજ ઉંચો કર્યો. મારા બંને હાથે મેં એમનો હાથ પકડી લીધો. મીત્ર બહુ કંજુસ ન્હોતા. એટલે એમનું ધન ચોર લઈ જવાની શક્યતા ન્હોતી.
-આનંદ રાવ